Oog hebben voor de ander – dat klinkt mij altijd wat abstract in de oren. Je leest het regelmatig, helemaal in de christelijke kringen. Het doet mij denken aan wat Jezus een paar keer noemt en waar hij de woorden van zijn Vader citeert: “Ik wil geen offers, maar ik wil dat jullie goed zijn voor elkaar.” Wat betekent dat nu, goed zijn voor elkaar, oog hebben voor de ander?

Voor de meeste politici geldt dat ze de politiek in zijn gegaan om het goede te doen. Omdat ze oog hebben voor de ander. En het mooie daarvan is, dat het veelal gaat om dezelfde ander, namelijk diegenen in de samenleving die wel wat aandacht kunnen gebruiken: kinderen, jongeren, daklozen, werklozen, mensen met grote schulden. En toch blijkt in de praktijk dat het oog hebben voor de ander voor de verschillende partijen een verschillende betekenis heeft. Zo hebben we dat gezien toen we onze motie indienden waarin we het college vroegen te kijken naar relatiecursussen voor jonge ouders. Niets is beter voor kinderen dan opgroeien in een veilige en stabiele gezinssituatie. Echtscheidingen in het algemeen komen steeds vaker voor. We kunnen uit verschillende onderzoeken concluderen dat vechtscheidingen uitermate schadelijk zijn voor kinderen. En in de pers was onlangs ook nog te lezen dat deze vechtscheidingen de gemeente veel geld kosten.
Uit verschillende onderzoeken blijkt dat als stellen proberen met elkaar problemen in het leven samen op te lossen, dat relaties sterker worden. Dat heeft weer een positieve uitwerking op kinderen en hun ontwikkeling. Toch was een aantal partijen het niet met ons eens. Want, zo zeiden zij, een cursus aanbieden aan jonge stellen is ‘betutteling’.

Toch kijken we vaak ook met dezelfde ogen naar de ander, willen we op een aantal gebieden op dezelfde manier ‘goed doen’. Dat geldt bijvoorbeeld voor het vereenvoudiging van de minimaregelingen. Als complete raad zijn we voor het vereenvoudigen van het aanvragen van  financiële bijdragen voor mensen met een lage inkomen! Met als gemeenschappelijk aandachtspunt dat het voor de inwoners ook heel duidelijk moet zijn hoe het werkt en wat er mogelijk is.

Oog hebben voor de ander, het goede doen, het is soms een zoektocht hoe we daarin samen kunnen optrekken om meer te bereiken. Maar aan de andere kant: Er mag ook verschil zijn in hoe we kijken naar wat goed is. Juist daarin kunnen wij ook onze identiteit, het anders zijn als ChristenUnie, laten zien, en daar zijn we trots op.

Jacqueline Dijkstra - Helmholt